🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha stimolato la curiosità dei bambini. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    stimolàre : stymulować, pobudzać
    sti|mo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stimolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stimolàre

    io stimolo
    🔊
    tu stimoli
    🔊
    lui/lei/Lei stimola
    🔊
    noi stimoliamo
    🔊
    voi stimolate
    🔊
    loro stimolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stimolàre

    io stimolavo
    🔊
    tu stimolavi
    🔊
    lui/lei/Lei stimolava
    🔊
    noi stimolavamo
    🔊
    voi stimolavate
    🔊
    loro stimolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stimolàre

    io stimolerò
    🔊
    tu stimolerai
    🔊
    lui/lei/Lei stimolerà
    🔊
    noi stimoleremo
    🔊
    voi stimolerete
    🔊
    loro stimoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stimolàre

    io stimolai
    🔊
    tu stimolasti
    🔊
    lui/lei/Lei stimolò
    🔊
    noi stimolammo
    🔊
    voi stimolaste
    🔊
    loro stimolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stimolàre

    io avrò stimolato
    🔊
    tu avrai stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stimolato
    🔊
    noi avremo stimolato
    🔊
    voi avrete stimolato
    🔊
    loro avranno stimolato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stimolàre

    io ho stimolato
    🔊
    tu hai stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha stimolato
    🔊
    noi abbiamo stimolato
    🔊
    voi avete stimolato
    🔊
    loro hanno stimolato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stimolàre

    io avevo stimolato
    🔊
    tu avevi stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stimolato
    🔊
    noi avevamo stimolato
    🔊
    voi avevate stimolato
    🔊
    loro avevano stimolato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stimolàre

    io ebbi stimolato
    🔊
    tu avesti stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stimolato
    🔊
    noi avemmo stimolato
    🔊
    voi aveste stimolato
    🔊
    loro ebbero stimolato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stimolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stimolàre

    io stimoli
    🔊
    tu stimoli
    🔊
    lui/lei/Lei stimoli
    🔊
    noi stimoliamo
    🔊
    voi stimoliate
    🔊
    loro stimolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stimolàre

    io stimolassi
    🔊
    tu stimolassi
    🔊
    lui/lei/Lei stimolasse
    🔊
    noi stimolassimo
    🔊
    voi stimolaste
    🔊
    loro stimolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stimolàre

    io abbia stimolato
    🔊
    tu abbia stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stimolato
    🔊
    noi abbiamo stimolato
    🔊
    voi abbiate stimolato
    🔊
    loro abbiano stimolato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stimolàre

    io avessi stimolato
    🔊
    tu avessi stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stimolato
    🔊
    noi avessimo stimolato
    🔊
    voi aveste stimolato
    🔊
    loro avessero stimolato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stimolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stimolàre

    io stimolerei
    🔊
    tu stimoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei stimolerebbe
    🔊
    noi stimoleremmo
    🔊
    voi stimolereste
    🔊
    loro stimolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stimolàre

    io avrei stimolato
    🔊
    tu avresti stimolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stimolato
    🔊
    noi avremmo stimolato
    🔊
    voi avreste stimolato
    🔊
    loro avrebbero stimolato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stimolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stimolàre

    tu stimola
    🔊
    noi stimoliamo
    🔊
    voi stimolate
    🔊

    Congiuntivo stimolàre

    Lei stimoli
    🔊
    Che lui/lei stimoli
    🔊
    Che loro stimolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!