🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha storto la bocca per il dolore. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    stòrcere : skręcać
    stòr|ce|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stòrcere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stòrcere

    io storco
    🔊
    tu storci
    🔊
    lui/lei/Lei storce
    🔊
    noi storciamo
    🔊
    voi storcete
    🔊
    loro storcono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stòrcere

    io storcevo
    🔊
    tu storcevi
    🔊
    lui/lei/Lei storceva
    🔊
    noi storcevamo
    🔊
    voi storcevate
    🔊
    loro storcevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stòrcere

    io storcerò
    🔊
    tu storcerai
    🔊
    lui/lei/Lei storcerà
    🔊
    noi storceremo
    🔊
    voi storcerete
    🔊
    loro storceranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stòrcere

    io storsi
    🔊
    tu storcesti
    🔊
    lui/lei/Lei storse
    🔊
    noi storcemmo
    🔊
    voi storceste
    🔊
    loro storsero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stòrcere

    io avrò storto
    🔊
    tu avrai storto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà storto
    🔊
    noi avremo storto
    🔊
    voi avrete storto
    🔊
    loro avranno storto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stòrcere

    io ho storto
    🔊
    tu hai storto
    🔊
    lui/lei/Lei ha storto
    🔊
    noi abbiamo storto
    🔊
    voi avete storto
    🔊
    loro hanno storto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stòrcere

    io avevo storto
    🔊
    tu avevi storto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva storto
    🔊
    noi avevamo storto
    🔊
    voi avevate storto
    🔊
    loro avevano storto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stòrcere

    io ebbi storto
    🔊
    tu avesti storto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe storto
    🔊
    noi avemmo storto
    🔊
    voi aveste storto
    🔊
    loro ebbero storto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stòrcere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stòrcere

    io storca
    🔊
    tu storca
    🔊
    lui/lei/Lei storca
    🔊
    noi storciamo
    🔊
    voi storciate
    🔊
    loro storcano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stòrcere

    io storcessi
    🔊
    tu storcessi
    🔊
    lui/lei/Lei storcesse
    🔊
    noi storcessimo
    🔊
    voi storceste
    🔊
    loro storcessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stòrcere

    io abbia storto
    🔊
    tu abbia storto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia storto
    🔊
    noi abbiamo storto
    🔊
    voi abbiate storto
    🔊
    loro abbiano storto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stòrcere

    io avessi storto
    🔊
    tu avessi storto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse storto
    🔊
    noi avessimo storto
    🔊
    voi aveste storto
    🔊
    loro avessero storto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stòrcere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stòrcere

    io storcerei
    🔊
    tu storceresti
    🔊
    lui/lei/Lei storcerebbe
    🔊
    noi storceremmo
    🔊
    voi storcereste
    🔊
    loro storcerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stòrcere

    io avrei storto
    🔊
    tu avresti storto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe storto
    🔊
    noi avremmo storto
    🔊
    voi avreste storto
    🔊
    loro avrebbero storto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stòrcere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stòrcere

    tu storci
    🔊
    noi storciamo
    🔊
    voi storcete
    🔊

    Congiuntivo stòrcere

    Lei storca
    🔊
    Che lui/lei storca
    🔊
    Che loro storcano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!