🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il rumore è strepitato per tutta la notte. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    strepìre : krzyczeć
    stre||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika strepìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente strepìre

    io strepisco
    🔊
    tu strepisci
    🔊
    lui/lei/Lei strepisce
    🔊
    noi strepiamo
    🔊
    voi strepite
    🔊
    loro strepiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto strepìre

    io strepivo
    🔊
    tu strepivi
    🔊
    lui/lei/Lei strepiva
    🔊
    noi strepivamo
    🔊
    voi strepivate
    🔊
    loro strepivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice strepìre

    io strepirò
    🔊
    tu strepirai
    🔊
    lui/lei/Lei strepirà
    🔊
    noi strepiremo
    🔊
    voi strepirete
    🔊
    loro strepiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto strepìre

    io strepii
    🔊
    tu strepisti
    🔊
    lui/lei/Lei strepì
    🔊
    noi strepimmo
    🔊
    voi strepiste
    🔊
    loro strepirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore strepìre

    io sarò strepito(a)
    🔊
    tu sarai strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà strepito(a)
    🔊
    noi saremo strepiti(e)
    🔊
    voi sarete strepiti(e)
    🔊
    loro saranno strepiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo strepìre

    io sono strepito(a)
    🔊
    tu sei strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è strepito(a)
    🔊
    noi siamo strepiti(e)
    🔊
    voi siete strepiti(e)
    🔊
    loro sono strepiti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo strepìre

    io ero strepito(a)
    🔊
    tu eri strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era strepito(a)
    🔊
    noi eravamo strepiti(e)
    🔊
    voi eravate strepiti(e)
    🔊
    loro erano strepiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto strepìre

    io fui strepito(a)
    🔊
    tu fosti strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu strepito(a)
    🔊
    noi fummo strepiti(e)
    🔊
    voi foste strepiti(e)
    🔊
    loro furono strepiti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika strepìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente strepìre

    io strepisca
    🔊
    tu strepisca
    🔊
    lui/lei/Lei strepisca
    🔊
    noi strepiamo
    🔊
    voi strepiate
    🔊
    loro strepiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto strepìre

    io strepissi
    🔊
    tu strepissi
    🔊
    lui/lei/Lei strepisse
    🔊
    noi strepissimo
    🔊
    voi strepiste
    🔊
    loro strepissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato strepìre

    io sia strepito(a)
    🔊
    tu sia strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia strepito(a)
    🔊
    noi siamo strepiti(e)
    🔊
    voi siate strepiti(e)
    🔊
    loro siano strepiti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato strepìre

    io fossi strepito(a)
    🔊
    tu fossi strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse strepito(a)
    🔊
    noi fossimo strepiti(e)
    🔊
    voi foste strepiti(e)
    🔊
    loro fossero strepiti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika strepìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente strepìre

    io strepirei
    🔊
    tu strepiresti
    🔊
    lui/lei/Lei strepirebbe
    🔊
    noi strepiremmo
    🔊
    voi strepireste
    🔊
    loro streperebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato strepìre

    io sarei strepito(a)
    🔊
    tu saresti strepito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe strepito(a)
    🔊
    noi saremmo strepiti(e)
    🔊
    voi sareste strepiti(e)
    🔊
    loro sarebbero strepiti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika strepìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo strepìre

    tu strepi
    🔊
    noi strepiamo
    🔊
    voi strepite
    🔊

    Congiuntivo strepìre

    Lei strepisca
    🔊
    Che lui/lei strepisca
    🔊
    Che loro strepiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!