🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Gli esami lo hanno stressato molto. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    stressàre : stresować, niepokoić
    stres||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stressàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stressàre

    io stresso
    🔊
    tu stressi
    🔊
    lui/lei/Lei stressa
    🔊
    noi stressiamo
    🔊
    voi stressate
    🔊
    loro stressano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stressàre

    io stressavo
    🔊
    tu stressavi
    🔊
    lui/lei/Lei stressava
    🔊
    noi stressavamo
    🔊
    voi stressavate
    🔊
    loro stressavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stressàre

    io stresserò
    🔊
    tu stresserai
    🔊
    lui/lei/Lei stresserà
    🔊
    noi stresseremo
    🔊
    voi stresserete
    🔊
    loro stresseranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stressàre

    io stressai
    🔊
    tu stressasti
    🔊
    lui/lei/Lei stressò
    🔊
    noi stressammo
    🔊
    voi stressaste
    🔊
    loro stressarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stressàre

    io avrò stressato
    🔊
    tu avrai stressato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stressato
    🔊
    noi avremo stressato
    🔊
    voi avrete stressato
    🔊
    loro avranno stressato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stressàre

    io ho stressato
    🔊
    tu hai stressato
    🔊
    lui/lei/Lei ha stressato
    🔊
    noi abbiamo stressato
    🔊
    voi avete stressato
    🔊
    loro hanno stressato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stressàre

    io avevo stressato
    🔊
    tu avevi stressato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stressato
    🔊
    noi avevamo stressato
    🔊
    voi avevate stressato
    🔊
    loro avevano stressato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stressàre

    io ebbi stressato
    🔊
    tu avesti stressato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stressato
    🔊
    noi avemmo stressato
    🔊
    voi aveste stressato
    🔊
    loro ebbero stressato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stressàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stressàre

    io stressi
    🔊
    tu stressi
    🔊
    lui/lei/Lei stressi
    🔊
    noi stressiamo
    🔊
    voi stressiate
    🔊
    loro stressino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stressàre

    io stressassi
    🔊
    tu stressassi
    🔊
    lui/lei/Lei stressasse
    🔊
    noi stressassimo
    🔊
    voi stressaste
    🔊
    loro stressassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stressàre

    io abbia stressato
    🔊
    tu abbia stressato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stressato
    🔊
    noi abbiamo stressato
    🔊
    voi abbiate stressato
    🔊
    loro abbiano stressato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stressàre

    io avessi stressato
    🔊
    tu avessi stressato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stressato
    🔊
    noi avessimo stressato
    🔊
    voi aveste stressato
    🔊
    loro avessero stressato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stressàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stressàre

    io stresserei
    🔊
    tu stresseresti
    🔊
    lui/lei/Lei stresserebbe
    🔊
    noi stresseremmo
    🔊
    voi stressereste
    🔊
    loro stresserebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stressàre

    io avrei stressato
    🔊
    tu avresti stressato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stressato
    🔊
    noi avremmo stressato
    🔊
    voi avreste stressato
    🔊
    loro avrebbero stressato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stressàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stressàre

    tu stressa
    🔊
    noi stressiamo
    🔊
    voi stressate
    🔊

    Congiuntivo stressàre

    Lei stressi
    🔊
    Che lui/lei stressi
    🔊
    Che loro stressino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!