🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha stretto la mano al suo amico. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    verbo irregolare
    strìngere : ściskać
    strìn|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika strìngere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente strìngere

    io stringo
    🔊
    tu stringi
    🔊
    lui/lei/Lei stringe
    🔊
    noi stringiamo
    🔊
    voi stringete
    🔊
    loro stringono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto strìngere

    io stringevo
    🔊
    tu stringevi
    🔊
    lui/lei/Lei stringeva
    🔊
    noi stringevamo
    🔊
    voi stringevate
    🔊
    loro stringevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice strìngere

    io stringerò
    🔊
    tu stringerai
    🔊
    lui/lei/Lei stringerà
    🔊
    noi stringeremo
    🔊
    voi stringerete
    🔊
    loro stringeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto strìngere

    io strinsi
    🔊
    tu stringesti
    🔊
    lui/lei/Lei strinse
    🔊
    noi stringemmo
    🔊
    voi stringeste
    🔊
    loro strinsero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore strìngere

    io avrò stretto
    🔊
    tu avrai stretto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stretto
    🔊
    noi avremo stretto
    🔊
    voi avrete stretto
    🔊
    loro avranno stretto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo strìngere

    io ho stretto
    🔊
    tu hai stretto
    🔊
    lui/lei/Lei ha stretto
    🔊
    noi abbiamo stretto
    🔊
    voi avete stretto
    🔊
    loro hanno stretto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo strìngere

    io avevo stretto
    🔊
    tu avevi stretto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stretto
    🔊
    noi avevamo stretto
    🔊
    voi avevate stretto
    🔊
    loro avevano stretto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto strìngere

    io ebbi stretto
    🔊
    tu avesti stretto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stretto
    🔊
    noi avemmo stretto
    🔊
    voi aveste stretto
    🔊
    loro ebbero stretto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika strìngere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente strìngere

    io stringa
    🔊
    tu stringa
    🔊
    lui/lei/Lei stringa
    🔊
    noi stringiamo
    🔊
    voi stringiate
    🔊
    loro stringano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto strìngere

    io stringessi
    🔊
    tu stringessi
    🔊
    lui/lei/Lei stringesse
    🔊
    noi stringessimo
    🔊
    voi stringeste
    🔊
    loro stringessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato strìngere

    io abbia stretto
    🔊
    tu abbia stretto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stretto
    🔊
    noi abbiamo stretto
    🔊
    voi abbiate stretto
    🔊
    loro abbiano stretto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato strìngere

    io avessi stretto
    🔊
    tu avessi stretto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stretto
    🔊
    noi avessimo stretto
    🔊
    voi aveste stretto
    🔊
    loro avessero stretto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika strìngere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente strìngere

    io stringerei
    🔊
    tu stringeresti
    🔊
    lui/lei/Lei stringerebbe
    🔊
    noi stringeremmo
    🔊
    voi stringereste
    🔊
    loro stringerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato strìngere

    io avrei stretto
    🔊
    tu avresti stretto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stretto
    🔊
    noi avremmo stretto
    🔊
    voi avreste stretto
    🔊
    loro avrebbero stretto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika strìngere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo strìngere

    tu stringi
    🔊
    noi stringiamo
    🔊
    voi stringete
    🔊

    Congiuntivo strìngere

    Lei stringa
    🔊
    Che lui/lei stringa
    🔊
    Che loro stringano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!