🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suo gesto ha stupito tutti i presenti. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    stupìre : zadziwiać, zdumiewać
    stu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stupìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stupìre

    io stupisco
    🔊
    tu stupisci
    🔊
    lui/lei/Lei stupisce
    🔊
    noi stupiamo
    🔊
    voi stupite
    🔊
    loro stupiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stupìre

    io stupivo
    🔊
    tu stupivi
    🔊
    lui/lei/Lei stupiva
    🔊
    noi stupivamo
    🔊
    voi stupivate
    🔊
    loro stupivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stupìre

    io stupirò
    🔊
    tu stupirai
    🔊
    lui/lei/Lei stupirà
    🔊
    noi stupiremo
    🔊
    voi stupirete
    🔊
    loro stupiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stupìre

    io stupii
    🔊
    tu stupisti
    🔊
    lui/lei/Lei stupì
    🔊
    noi stupimmo
    🔊
    voi stupiste
    🔊
    loro stupirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stupìre

    io avrò stupito
    🔊
    tu avrai stupito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stupito
    🔊
    noi avremo stupito
    🔊
    voi avrete stupito
    🔊
    loro avranno stupito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stupìre

    io ho stupito
    🔊
    tu hai stupito
    🔊
    lui/lei/Lei ha stupito
    🔊
    noi abbiamo stupito
    🔊
    voi avete stupito
    🔊
    loro hanno stupito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stupìre

    io avevo stupito
    🔊
    tu avevi stupito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stupito
    🔊
    noi avevamo stupito
    🔊
    voi avevate stupito
    🔊
    loro avevano stupito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stupìre

    io ebbi stupito
    🔊
    tu avesti stupito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stupito
    🔊
    noi avemmo stupito
    🔊
    voi aveste stupito
    🔊
    loro ebbero stupito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stupìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stupìre

    io stupisca
    🔊
    tu stupisca
    🔊
    lui/lei/Lei stupisca
    🔊
    noi stupiamo
    🔊
    voi stupiate
    🔊
    loro stupiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stupìre

    io stupissi
    🔊
    tu stupissi
    🔊
    lui/lei/Lei stupisse
    🔊
    noi stupissimo
    🔊
    voi stupiste
    🔊
    loro stupissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stupìre

    io abbia stupito
    🔊
    tu abbia stupito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stupito
    🔊
    noi abbiamo stupito
    🔊
    voi abbiate stupito
    🔊
    loro abbiano stupito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stupìre

    io avessi stupito
    🔊
    tu avessi stupito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stupito
    🔊
    noi avessimo stupito
    🔊
    voi aveste stupito
    🔊
    loro avessero stupito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stupìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stupìre

    io stupirei
    🔊
    tu stupiresti
    🔊
    lui/lei/Lei stupirebbe
    🔊
    noi stupiremmo
    🔊
    voi stupireste
    🔊
    loro stuperebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stupìre

    io avrei stupito
    🔊
    tu avresti stupito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stupito
    🔊
    noi avremmo stupito
    🔊
    voi avreste stupito
    🔊
    loro avrebbero stupito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stupìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stupìre

    tu stupi
    🔊
    noi stupiamo
    🔊
    voi stupite
    🔊

    Congiuntivo stupìre

    Lei stupisca
    🔊
    Che lui/lei stupisca
    🔊
    Che loro stupiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!