W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
La sua performance è riuscita a stupire tutti.
stupire : zadziwiać, zdumiewać
stu|pì|re
: (accento grave)
indicativo stupire. Tryb oznajmujący czasownika stupire
|
Tempo semplice
stupire presente |
||
| io | stupisco |
🔊
|
| tu | stupisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupisce |
🔊
|
| noi | stupiamo |
🔊
|
| voi | stupite |
🔊
|
| loro | stupiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
stupire imperfetto |
||
| io | stupivo |
🔊
|
| tu | stupivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupiva |
🔊
|
| noi | stupivamo |
🔊
|
| voi | stupivate |
🔊
|
| loro | stupivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
stupire futuro semplice |
||
| io | stupirò |
🔊
|
| tu | stupirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupirà |
🔊
|
| noi | stupiremo |
🔊
|
| voi | stupirete |
🔊
|
| loro | stupiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
stupire passato remoto |
||
| io | stupii |
🔊
|
| tu | stupisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupì |
🔊
|
| noi | stupimmo |
🔊
|
| voi | stupiste |
🔊
|
| loro | stupirono |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire futuro anteriore |
||
| io | avrò stupito |
🔊
|
| tu | avrai stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà stupito |
🔊
|
| noi | avremo stupito |
🔊
|
| voi | avrete stupito |
🔊
|
| loro | avranno stupito |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire passato prossimo |
||
| io | ho stupito |
🔊
|
| tu | hai stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha stupito |
🔊
|
| noi | abbiamo stupito |
🔊
|
| voi | avete stupito |
🔊
|
| loro | hanno stupito |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire trapassato prossimo |
||
| io | avevo stupito |
🔊
|
| tu | avevi stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva stupito |
🔊
|
| noi | avevamo stupito |
🔊
|
| voi | avevate stupito |
🔊
|
| loro | avevano stupito |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire trapassato remoto |
||
| io | ebbi stupito |
🔊
|
| tu | avesti stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe stupito |
🔊
|
| noi | avemmo stupito |
🔊
|
| voi | aveste stupito |
🔊
|
| loro | ebbero stupito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo stupire. Tryb łączący czasownika stupire
|
Tempo semplice
stupire congiuntivo presente |
||
| io | stupisca |
🔊
|
| tu | stupisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupisca |
🔊
|
| noi | stupiamo |
🔊
|
| voi | stupiate |
🔊
|
| loro | stupiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
stupire congiuntivo imperfetto |
||
| io | stupissi |
🔊
|
| tu | stupissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupisse |
🔊
|
| noi | stupissimo |
🔊
|
| voi | stupiste |
🔊
|
| loro | stupissero |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire congiuntivo passato |
||
| io | abbia stupito |
🔊
|
| tu | abbia stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia stupito |
🔊
|
| noi | abbiamo stupito |
🔊
|
| voi | abbiate stupito |
🔊
|
| loro | abbiano stupito |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi stupito |
🔊
|
| tu | avessi stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse stupito |
🔊
|
| noi | avessimo stupito |
🔊
|
| voi | aveste stupito |
🔊
|
| loro | avessero stupito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale stupire. Tryb warunkowy czasownika stupire
|
Tempo semplice
stupire condizionale presente |
||
| io | stupirei |
🔊
|
| tu | stupiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stupirebbe |
🔊
|
| noi | stupiremmo |
🔊
|
| voi | stupireste |
🔊
|
| loro | stuperebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
stupire condizionale passato |
||
| io | avrei stupito |
🔊
|
| tu | avresti stupito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe stupito |
🔊
|
| noi | avremmo stupito |
🔊
|
| voi | avreste stupito |
🔊
|
| loro | avrebbero stupito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo stupire. Tryb rozkazujący czasownika stupire
stupire imperativo |
||
| tu | stupi |
🔊
|
| noi | stupiamo |
🔊
|
| voi | stupite |
🔊
|
stupire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | stupisca |
🔊
|
| Che lui/lei | stupisca |
🔊
|
| Che loro | stupiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!