🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha tartagliato mentre parlava. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    tartagliàre : jąkać
    tar|ta|glià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika tartagliàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente tartagliàre

    io tartaglio
    🔊
    tu tartagli
    🔊
    lui/lei/Lei tartaglia
    🔊
    noi tartagliamo
    🔊
    voi tartagliate
    🔊
    loro tartagliano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto tartagliàre

    io tartagliavo
    🔊
    tu tartagliavi
    🔊
    lui/lei/Lei tartagliava
    🔊
    noi tartagliavamo
    🔊
    voi tartagliavate
    🔊
    loro tartagliavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice tartagliàre

    io tartaglierò
    🔊
    tu tartaglierai
    🔊
    lui/lei/Lei tartaglierà
    🔊
    noi tartaglieremo
    🔊
    voi tartaglierete
    🔊
    loro tartaglieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto tartagliàre

    io tartagliai
    🔊
    tu tartagliasti
    🔊
    lui/lei/Lei tartagliò
    🔊
    noi tartagliammo
    🔊
    voi tartagliaste
    🔊
    loro tartagliarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore tartagliàre

    io avrò tartagliato
    🔊
    tu avrai tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tartagliato
    🔊
    noi avremo tartagliato
    🔊
    voi avrete tartagliato
    🔊
    loro avranno tartagliato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo tartagliàre

    io ho tartagliato
    🔊
    tu hai tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei ha tartagliato
    🔊
    noi abbiamo tartagliato
    🔊
    voi avete tartagliato
    🔊
    loro hanno tartagliato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo tartagliàre

    io avevo tartagliato
    🔊
    tu avevi tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tartagliato
    🔊
    noi avevamo tartagliato
    🔊
    voi avevate tartagliato
    🔊
    loro avevano tartagliato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto tartagliàre

    io ebbi tartagliato
    🔊
    tu avesti tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tartagliato
    🔊
    noi avemmo tartagliato
    🔊
    voi aveste tartagliato
    🔊
    loro ebbero tartagliato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika tartagliàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente tartagliàre

    io tartagli
    🔊
    tu tartagli
    🔊
    lui/lei/Lei tartagli
    🔊
    noi tartagliamo
    🔊
    voi tartagliate
    🔊
    loro tartaglino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto tartagliàre

    io tartagliassi
    🔊
    tu tartagliassi
    🔊
    lui/lei/Lei tartagliasse
    🔊
    noi tartagliassimo
    🔊
    voi tartagliaste
    🔊
    loro tartagliassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato tartagliàre

    io abbia tartagliato
    🔊
    tu abbia tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tartagliato
    🔊
    noi abbiamo tartagliato
    🔊
    voi abbiate tartagliato
    🔊
    loro abbiano tartagliato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato tartagliàre

    io avessi tartagliato
    🔊
    tu avessi tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tartagliato
    🔊
    noi avessimo tartagliato
    🔊
    voi aveste tartagliato
    🔊
    loro avessero tartagliato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika tartagliàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente tartagliàre

    io tartaglierei
    🔊
    tu tartaglieresti
    🔊
    lui/lei/Lei tartaglierebbe
    🔊
    noi tartaglieremmo
    🔊
    voi tartagliereste
    🔊
    loro tartaglierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato tartagliàre

    io avrei tartagliato
    🔊
    tu avresti tartagliato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tartagliato
    🔊
    noi avremmo tartagliato
    🔊
    voi avreste tartagliato
    🔊
    loro avrebbero tartagliato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika tartagliàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo tartagliàre

    tu tartaglia
    🔊
    noi tartagliamo
    🔊
    voi tartagliate
    🔊

    Congiuntivo tartagliàre

    Lei tartagli
    🔊
    Che lui/lei tartagli
    🔊
    Che loro tartaglino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!