🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho telefonato a mia madre ieri. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    telefonàre : dzwonić
    te|le|fo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika telefonàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente telefonàre

    io telefono
    🔊
    tu telefoni
    🔊
    lui/lei/Lei telefona
    🔊
    noi telefoniamo
    🔊
    voi telefonate
    🔊
    loro telefonano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto telefonàre

    io telefonavo
    🔊
    tu telefonavi
    🔊
    lui/lei/Lei telefonava
    🔊
    noi telefonavamo
    🔊
    voi telefonavate
    🔊
    loro telefonavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice telefonàre

    io telefonerò
    🔊
    tu telefonerai
    🔊
    lui/lei/Lei telefonerà
    🔊
    noi telefoneremo
    🔊
    voi telefonerete
    🔊
    loro telefoneranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto telefonàre

    io telefonai
    🔊
    tu telefonasti
    🔊
    lui/lei/Lei telefonò
    🔊
    noi telefonammo
    🔊
    voi telefonaste
    🔊
    loro telefonarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore telefonàre

    io avrò telefonato
    🔊
    tu avrai telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà telefonato
    🔊
    noi avremo telefonato
    🔊
    voi avrete telefonato
    🔊
    loro avranno telefonato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo telefonàre

    io ho telefonato
    🔊
    tu hai telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei ha telefonato
    🔊
    noi abbiamo telefonato
    🔊
    voi avete telefonato
    🔊
    loro hanno telefonato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo telefonàre

    io avevo telefonato
    🔊
    tu avevi telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva telefonato
    🔊
    noi avevamo telefonato
    🔊
    voi avevate telefonato
    🔊
    loro avevano telefonato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto telefonàre

    io ebbi telefonato
    🔊
    tu avesti telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe telefonato
    🔊
    noi avemmo telefonato
    🔊
    voi aveste telefonato
    🔊
    loro ebbero telefonato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika telefonàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente telefonàre

    io telefoni
    🔊
    tu telefoni
    🔊
    lui/lei/Lei telefoni
    🔊
    noi telefoniamo
    🔊
    voi telefoniate
    🔊
    loro telefonino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto telefonàre

    io telefonassi
    🔊
    tu telefonassi
    🔊
    lui/lei/Lei telefonasse
    🔊
    noi telefonassimo
    🔊
    voi telefonaste
    🔊
    loro telefonassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato telefonàre

    io abbia telefonato
    🔊
    tu abbia telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia telefonato
    🔊
    noi abbiamo telefonato
    🔊
    voi abbiate telefonato
    🔊
    loro abbiano telefonato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato telefonàre

    io avessi telefonato
    🔊
    tu avessi telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse telefonato
    🔊
    noi avessimo telefonato
    🔊
    voi aveste telefonato
    🔊
    loro avessero telefonato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika telefonàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente telefonàre

    io telefonerei
    🔊
    tu telefoneresti
    🔊
    lui/lei/Lei telefonerebbe
    🔊
    noi telefoneremmo
    🔊
    voi telefonereste
    🔊
    loro telefonerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato telefonàre

    io avrei telefonato
    🔊
    tu avresti telefonato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe telefonato
    🔊
    noi avremmo telefonato
    🔊
    voi avreste telefonato
    🔊
    loro avrebbero telefonato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika telefonàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo telefonàre

    tu telefona
    🔊
    noi telefoniamo
    🔊
    voi telefonate
    🔊

    Congiuntivo telefonàre

    Lei telefoni
    🔊
    Che lui/lei telefoni
    🔊
    Che loro telefonino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!