🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Tendere una trappola richiede molta attenzione.
    verbo irregolare
    tendere : naciągać, rozciągać
    tèn|de|re : (accento grave)

    indicativo tendere. Tryb oznajmujący czasownika tendere


    Tempo semplice

    tendere presente

    io tendo
    🔊
    tu tendi
    🔊
    lui/lei/Lei tende
    🔊
    noi tendiamo
    🔊
    voi tendete
    🔊
    loro tendono
    🔊
    Tempo semplice

    tendere imperfetto

    io tendevo
    🔊
    tu tendevi
    🔊
    lui/lei/Lei tendeva
    🔊
    noi tendevamo
    🔊
    voi tendevate
    🔊
    loro tendevano
    🔊

    Tempo semplice

    tendere futuro semplice

    io tenderò
    🔊
    tu tenderai
    🔊
    lui/lei/Lei tenderà
    🔊
    noi tenderemo
    🔊
    voi tenderete
    🔊
    loro tenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    tendere passato remoto

    io tesi
    🔊
    tu tendesti
    🔊
    lui/lei/Lei tese
    🔊
    noi tendemmo
    🔊
    voi tendeste
    🔊
    loro tesero
    🔊

    Tempo composto

    tendere futuro anteriore

    io avrò teso
    🔊
    tu avrai teso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà teso
    🔊
    noi avremo teso
    🔊
    voi avrete teso
    🔊
    loro avranno teso
    🔊
    Tempo composto

    tendere passato prossimo

    io ho teso
    🔊
    tu hai teso
    🔊
    lui/lei/Lei ha teso
    🔊
    noi abbiamo teso
    🔊
    voi avete teso
    🔊
    loro hanno teso
    🔊

    Tempo composto

    tendere trapassato prossimo

    io avevo teso
    🔊
    tu avevi teso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva teso
    🔊
    noi avevamo teso
    🔊
    voi avevate teso
    🔊
    loro avevano teso
    🔊
    Tempo composto

    tendere trapassato remoto

    io ebbi teso
    🔊
    tu avesti teso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe teso
    🔊
    noi avemmo teso
    🔊
    voi aveste teso
    🔊
    loro ebbero teso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo tendere. Tryb łączący czasownika tendere


    Tempo semplice

    tendere congiuntivo presente

    io tenda
    🔊
    tu tenda
    🔊
    lui/lei/Lei tenda
    🔊
    noi tendiamo
    🔊
    voi tendiate
    🔊
    loro tendano
    🔊
    Tempo semplice

    tendere congiuntivo imperfetto

    io tendessi
    🔊
    tu tendessi
    🔊
    lui/lei/Lei tendesse
    🔊
    noi tendessimo
    🔊
    voi tendeste
    🔊
    loro tendessero
    🔊

    Tempo composto

    tendere congiuntivo passato

    io abbia teso
    🔊
    tu abbia teso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia teso
    🔊
    noi abbiamo teso
    🔊
    voi abbiate teso
    🔊
    loro abbiano teso
    🔊
    Tempo composto

    tendere congiuntivo trapassato

    io avessi teso
    🔊
    tu avessi teso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse teso
    🔊
    noi avessimo teso
    🔊
    voi aveste teso
    🔊
    loro avessero teso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale tendere. Tryb warunkowy czasownika tendere


    Tempo semplice

    tendere condizionale presente

    io tenderei
    🔊
    tu tenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei tenderebbe
    🔊
    noi tenderemmo
    🔊
    voi tendereste
    🔊
    loro tenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    tendere condizionale passato

    io avrei teso
    🔊
    tu avresti teso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe teso
    🔊
    noi avremmo teso
    🔊
    voi avreste teso
    🔊
    loro avrebbero teso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo tendere. Tryb rozkazujący czasownika tendere


    tendere imperativo

    tu tendi
    🔊
    noi tendiamo
    🔊
    voi tendete
    🔊

    tendere congiuntivo esortativo

    Lei tenda
    🔊
    Che lui/lei tenda
    🔊
    Che loro tendano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!