🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Dobbiamo tenere in considerazione tutte le variabili.
    verbo irregolare
    tenere : trzymać, posiadać
    te||re : (accento acuto)

    indicativo tenere. Tryb oznajmujący czasownika tenere


    Tempo semplice

    tenere presente

    io tengo
    🔊
    tu tieni
    🔊
    lui/lei/Lei tiene
    🔊
    noi teniamo
    🔊
    voi tenete
    🔊
    loro tengono
    🔊
    Tempo semplice

    tenere imperfetto

    io tenevo
    🔊
    tu tenevi
    🔊
    lui/lei/Lei teneva
    🔊
    noi tenevamo
    🔊
    voi tenevate
    🔊
    loro tenevano
    🔊

    Tempo semplice

    tenere futuro semplice

    io terrò
    🔊
    tu terrai
    🔊
    lui/lei/Lei terrà
    🔊
    noi terremo
    🔊
    voi terrete
    🔊
    loro terranno
    🔊
    Tempo semplice

    tenere passato remoto

    io tenni, tenetti
    🔊
    tu tenesti
    🔊
    lui/lei/Lei tenne
    🔊
    noi tenemmo
    🔊
    voi teneste
    🔊
    loro tennero
    🔊

    Tempo composto

    tenere futuro anteriore

    io avrò tenuto
    🔊
    tu avrai tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tenuto
    🔊
    noi avremo tenuto
    🔊
    voi avrete tenuto
    🔊
    loro avranno tenuto
    🔊
    Tempo composto

    tenere passato prossimo

    io ho tenuto
    🔊
    tu hai tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha tenuto
    🔊
    noi abbiamo tenuto
    🔊
    voi avete tenuto
    🔊
    loro hanno tenuto
    🔊

    Tempo composto

    tenere trapassato prossimo

    io avevo tenuto
    🔊
    tu avevi tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tenuto
    🔊
    noi avevamo tenuto
    🔊
    voi avevate tenuto
    🔊
    loro avevano tenuto
    🔊
    Tempo composto

    tenere trapassato remoto

    io ebbi tenuto
    🔊
    tu avesti tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tenuto
    🔊
    noi avemmo tenuto
    🔊
    voi aveste tenuto
    🔊
    loro ebbero tenuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo tenere. Tryb łączący czasownika tenere


    Tempo semplice

    tenere congiuntivo presente

    io tenga
    🔊
    tu tenga
    🔊
    lui/lei/Lei tenga
    🔊
    noi teniamo
    🔊
    voi teniate
    🔊
    loro tengano
    🔊
    Tempo semplice

    tenere congiuntivo imperfetto

    io tenessi
    🔊
    tu tenessi
    🔊
    lui/lei/Lei tenesse
    🔊
    noi tenessimo
    🔊
    voi teneste
    🔊
    loro tenessero
    🔊

    Tempo composto

    tenere congiuntivo passato

    io abbia tenuto
    🔊
    tu abbia tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tenuto
    🔊
    noi abbiamo tenuto
    🔊
    voi abbiate tenuto
    🔊
    loro abbiano tenuto
    🔊
    Tempo composto

    tenere congiuntivo trapassato

    io avessi tenuto
    🔊
    tu avessi tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tenuto
    🔊
    noi avessimo tenuto
    🔊
    voi aveste tenuto
    🔊
    loro avessero tenuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale tenere. Tryb warunkowy czasownika tenere


    Tempo semplice

    tenere condizionale presente

    io terrei
    🔊
    tu terresti
    🔊
    lui/lei/Lei terrebbe
    🔊
    noi terremmo
    🔊
    voi terreste
    🔊
    loro terrebbero
    🔊
    Tempo composto

    tenere condizionale passato

    io avrei tenuto
    🔊
    tu avresti tenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tenuto
    🔊
    noi avremmo tenuto
    🔊
    voi avreste tenuto
    🔊
    loro avrebbero tenuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo tenere. Tryb rozkazujący czasownika tenere


    tenere imperativo

    tu tieni
    🔊
    noi teniamo
    🔊
    voi tenete
    🔊

    tenere congiuntivo esortativo

    Lei tenga
    🔊
    Che lui/lei tenga
    🔊
    Che loro tengano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!