🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno tentato di risolvere il problema. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    tentàre : próbować
    ten||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika tentàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente tentàre

    io tento
    🔊
    tu tenti
    🔊
    lui/lei/Lei tenta
    🔊
    noi tentiamo
    🔊
    voi tentate
    🔊
    loro tentano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto tentàre

    io tentavo
    🔊
    tu tentavi
    🔊
    lui/lei/Lei tentava
    🔊
    noi tentavamo
    🔊
    voi tentavate
    🔊
    loro tentavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice tentàre

    io tenterò
    🔊
    tu tenterai
    🔊
    lui/lei/Lei tenterà
    🔊
    noi tenteremo
    🔊
    voi tenterete
    🔊
    loro tenteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto tentàre

    io tentai
    🔊
    tu tentasti
    🔊
    lui/lei/Lei tentò
    🔊
    noi tentammo
    🔊
    voi tentaste
    🔊
    loro tentarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore tentàre

    io avrò tentato
    🔊
    tu avrai tentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tentato
    🔊
    noi avremo tentato
    🔊
    voi avrete tentato
    🔊
    loro avranno tentato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo tentàre

    io ho tentato
    🔊
    tu hai tentato
    🔊
    lui/lei/Lei ha tentato
    🔊
    noi abbiamo tentato
    🔊
    voi avete tentato
    🔊
    loro hanno tentato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo tentàre

    io avevo tentato
    🔊
    tu avevi tentato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tentato
    🔊
    noi avevamo tentato
    🔊
    voi avevate tentato
    🔊
    loro avevano tentato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto tentàre

    io ebbi tentato
    🔊
    tu avesti tentato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tentato
    🔊
    noi avemmo tentato
    🔊
    voi aveste tentato
    🔊
    loro ebbero tentato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika tentàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente tentàre

    io tenti
    🔊
    tu tenti
    🔊
    lui/lei/Lei tenti
    🔊
    noi tentiamo
    🔊
    voi tentiate
    🔊
    loro tentino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto tentàre

    io tentassi
    🔊
    tu tentassi
    🔊
    lui/lei/Lei tentasse
    🔊
    noi tentassimo
    🔊
    voi tentaste
    🔊
    loro tentassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato tentàre

    io abbia tentato
    🔊
    tu abbia tentato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tentato
    🔊
    noi abbiamo tentato
    🔊
    voi abbiate tentato
    🔊
    loro abbiano tentato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato tentàre

    io avessi tentato
    🔊
    tu avessi tentato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tentato
    🔊
    noi avessimo tentato
    🔊
    voi aveste tentato
    🔊
    loro avessero tentato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika tentàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente tentàre

    io tenterei
    🔊
    tu tenteresti
    🔊
    lui/lei/Lei tenterebbe
    🔊
    noi tenteremmo
    🔊
    voi tentereste
    🔊
    loro tenterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato tentàre

    io avrei tentato
    🔊
    tu avresti tentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tentato
    🔊
    noi avremmo tentato
    🔊
    voi avreste tentato
    🔊
    loro avrebbero tentato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika tentàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo tentàre

    tu tenta
    🔊
    noi tentiamo
    🔊
    voi tentate
    🔊

    Congiuntivo tentàre

    Lei tenti
    🔊
    Che lui/lei tenti
    🔊
    Che loro tentino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!