🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il pastore ha tosato le pecore.
    tosare : strzyc, golić
    to||re : (accento grave)

    indicativo tosare. Tryb oznajmujący czasownika tosare


    Tempo semplice

    tosare presente

    io toso
    🔊
    tu tosi
    🔊
    lui/lei/Lei tosa
    🔊
    noi tosiamo
    🔊
    voi tosate
    🔊
    loro tosano
    🔊
    Tempo semplice

    tosare imperfetto

    io tosavo
    🔊
    tu tosavi
    🔊
    lui/lei/Lei tosava
    🔊
    noi tosavamo
    🔊
    voi tosavate
    🔊
    loro tosavano
    🔊

    Tempo semplice

    tosare futuro semplice

    io toserò
    🔊
    tu toserai
    🔊
    lui/lei/Lei toserà
    🔊
    noi toseremo
    🔊
    voi toserete
    🔊
    loro toseranno
    🔊
    Tempo semplice

    tosare passato remoto

    io tosai
    🔊
    tu tosasti
    🔊
    lui/lei/Lei tosò
    🔊
    noi tosammo
    🔊
    voi tosaste
    🔊
    loro tosarono
    🔊

    Tempo composto

    tosare futuro anteriore

    io avrò tosato
    🔊
    tu avrai tosato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tosato
    🔊
    noi avremo tosato
    🔊
    voi avrete tosato
    🔊
    loro avranno tosato
    🔊
    Tempo composto

    tosare passato prossimo

    io ho tosato
    🔊
    tu hai tosato
    🔊
    lui/lei/Lei ha tosato
    🔊
    noi abbiamo tosato
    🔊
    voi avete tosato
    🔊
    loro hanno tosato
    🔊

    Tempo composto

    tosare trapassato prossimo

    io avevo tosato
    🔊
    tu avevi tosato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tosato
    🔊
    noi avevamo tosato
    🔊
    voi avevate tosato
    🔊
    loro avevano tosato
    🔊
    Tempo composto

    tosare trapassato remoto

    io ebbi tosato
    🔊
    tu avesti tosato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tosato
    🔊
    noi avemmo tosato
    🔊
    voi aveste tosato
    🔊
    loro ebbero tosato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo tosare. Tryb łączący czasownika tosare


    Tempo semplice

    tosare congiuntivo presente

    io tosi
    🔊
    tu tosi
    🔊
    lui/lei/Lei tosi
    🔊
    noi tosiamo
    🔊
    voi tosiate
    🔊
    loro tosino
    🔊
    Tempo semplice

    tosare congiuntivo imperfetto

    io tosassi
    🔊
    tu tosassi
    🔊
    lui/lei/Lei tosasse
    🔊
    noi tosassimo
    🔊
    voi tosaste
    🔊
    loro tosassero
    🔊

    Tempo composto

    tosare congiuntivo passato

    io abbia tosato
    🔊
    tu abbia tosato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tosato
    🔊
    noi abbiamo tosato
    🔊
    voi abbiate tosato
    🔊
    loro abbiano tosato
    🔊
    Tempo composto

    tosare congiuntivo trapassato

    io avessi tosato
    🔊
    tu avessi tosato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tosato
    🔊
    noi avessimo tosato
    🔊
    voi aveste tosato
    🔊
    loro avessero tosato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale tosare. Tryb warunkowy czasownika tosare


    Tempo semplice

    tosare condizionale presente

    io toserei
    🔊
    tu toseresti
    🔊
    lui/lei/Lei toserebbe
    🔊
    noi toseremmo
    🔊
    voi tosereste
    🔊
    loro toserebbero
    🔊
    Tempo composto

    tosare condizionale passato

    io avrei tosato
    🔊
    tu avresti tosato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tosato
    🔊
    noi avremmo tosato
    🔊
    voi avreste tosato
    🔊
    loro avrebbero tosato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo tosare. Tryb rozkazujący czasownika tosare


    tosare imperativo

    tu tosa
    🔊
    noi tosiamo
    🔊
    voi tosate
    🔊

    tosare congiuntivo esortativo

    Lei tosi
    🔊
    Che lui/lei tosi
    🔊
    Che loro tosino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!