🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha tremato per la paura. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    tremàre : drżeć, trząść się
    tre||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika tremàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente tremàre

    io tremo
    🔊
    tu tremi
    🔊
    lui/lei/Lei trema
    🔊
    noi tremiamo
    🔊
    voi tremate
    🔊
    loro tremano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto tremàre

    io tremavo
    🔊
    tu tremavi
    🔊
    lui/lei/Lei tremava
    🔊
    noi tremavamo
    🔊
    voi tremavate
    🔊
    loro tremavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice tremàre

    io tremerò
    🔊
    tu tremerai
    🔊
    lui/lei/Lei tremerà
    🔊
    noi tremeremo
    🔊
    voi tremerete
    🔊
    loro tremeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto tremàre

    io tremai
    🔊
    tu tremasti
    🔊
    lui/lei/Lei tremò
    🔊
    noi tremammo
    🔊
    voi tremaste
    🔊
    loro tremarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore tremàre

    io avrò tremato
    🔊
    tu avrai tremato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tremato
    🔊
    noi avremo tremato
    🔊
    voi avrete tremato
    🔊
    loro avranno tremato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo tremàre

    io ho tremato
    🔊
    tu hai tremato
    🔊
    lui/lei/Lei ha tremato
    🔊
    noi abbiamo tremato
    🔊
    voi avete tremato
    🔊
    loro hanno tremato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo tremàre

    io avevo tremato
    🔊
    tu avevi tremato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tremato
    🔊
    noi avevamo tremato
    🔊
    voi avevate tremato
    🔊
    loro avevano tremato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto tremàre

    io ebbi tremato
    🔊
    tu avesti tremato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tremato
    🔊
    noi avemmo tremato
    🔊
    voi aveste tremato
    🔊
    loro ebbero tremato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika tremàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente tremàre

    io tremi
    🔊
    tu tremi
    🔊
    lui/lei/Lei tremi
    🔊
    noi tremiamo
    🔊
    voi tremiate
    🔊
    loro tremino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto tremàre

    io tremassi
    🔊
    tu tremassi
    🔊
    lui/lei/Lei tremasse
    🔊
    noi tremassimo
    🔊
    voi tremaste
    🔊
    loro tremassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato tremàre

    io abbia tremato
    🔊
    tu abbia tremato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tremato
    🔊
    noi abbiamo tremato
    🔊
    voi abbiate tremato
    🔊
    loro abbiano tremato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato tremàre

    io avessi tremato
    🔊
    tu avessi tremato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tremato
    🔊
    noi avessimo tremato
    🔊
    voi aveste tremato
    🔊
    loro avessero tremato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika tremàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente tremàre

    io tremerei
    🔊
    tu tremeresti
    🔊
    lui/lei/Lei tremerebbe
    🔊
    noi tremeremmo
    🔊
    voi tremereste
    🔊
    loro tremerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato tremàre

    io avrei tremato
    🔊
    tu avresti tremato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tremato
    🔊
    noi avremmo tremato
    🔊
    voi avreste tremato
    🔊
    loro avrebbero tremato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika tremàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo tremàre

    tu trema
    🔊
    noi tremiamo
    🔊
    voi tremate
    🔊

    Congiuntivo tremàre

    Lei tremi
    🔊
    Che lui/lei tremi
    🔊
    Che loro tremino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!