🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha tremolato per il freddo. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    tremolàre : drżeć
    tre|mo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika tremolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente tremolàre

    io tremolo
    🔊
    tu tremoli
    🔊
    lui/lei/Lei tremola
    🔊
    noi tremoliamo
    🔊
    voi tremolate
    🔊
    loro tremolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto tremolàre

    io tremolavo
    🔊
    tu tremolavi
    🔊
    lui/lei/Lei tremolava
    🔊
    noi tremolavamo
    🔊
    voi tremolavate
    🔊
    loro tremolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice tremolàre

    io tremolerò
    🔊
    tu tremolerai
    🔊
    lui/lei/Lei tremolerà
    🔊
    noi tremoleremo
    🔊
    voi tremolerete
    🔊
    loro tremoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto tremolàre

    io tremolai
    🔊
    tu tremolasti
    🔊
    lui/lei/Lei tremolò
    🔊
    noi tremolammo
    🔊
    voi tremolaste
    🔊
    loro tremolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore tremolàre

    io avrò tremolato
    🔊
    tu avrai tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà tremolato
    🔊
    noi avremo tremolato
    🔊
    voi avrete tremolato
    🔊
    loro avranno tremolato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo tremolàre

    io ho tremolato
    🔊
    tu hai tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha tremolato
    🔊
    noi abbiamo tremolato
    🔊
    voi avete tremolato
    🔊
    loro hanno tremolato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo tremolàre

    io avevo tremolato
    🔊
    tu avevi tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva tremolato
    🔊
    noi avevamo tremolato
    🔊
    voi avevate tremolato
    🔊
    loro avevano tremolato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto tremolàre

    io ebbi tremolato
    🔊
    tu avesti tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe tremolato
    🔊
    noi avemmo tremolato
    🔊
    voi aveste tremolato
    🔊
    loro ebbero tremolato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika tremolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente tremolàre

    io tremoli
    🔊
    tu tremoli
    🔊
    lui/lei/Lei tremoli
    🔊
    noi tremoliamo
    🔊
    voi tremoliate
    🔊
    loro tremolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto tremolàre

    io tremolassi
    🔊
    tu tremolassi
    🔊
    lui/lei/Lei tremolasse
    🔊
    noi tremolassimo
    🔊
    voi tremolaste
    🔊
    loro tremolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato tremolàre

    io abbia tremolato
    🔊
    tu abbia tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia tremolato
    🔊
    noi abbiamo tremolato
    🔊
    voi abbiate tremolato
    🔊
    loro abbiano tremolato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato tremolàre

    io avessi tremolato
    🔊
    tu avessi tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse tremolato
    🔊
    noi avessimo tremolato
    🔊
    voi aveste tremolato
    🔊
    loro avessero tremolato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika tremolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente tremolàre

    io tremolerei
    🔊
    tu tremoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei tremolerebbe
    🔊
    noi tremoleremmo
    🔊
    voi tremolereste
    🔊
    loro tremolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato tremolàre

    io avrei tremolato
    🔊
    tu avresti tremolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe tremolato
    🔊
    noi avremmo tremolato
    🔊
    voi avreste tremolato
    🔊
    loro avrebbero tremolato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika tremolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo tremolàre

    tu tremola
    🔊
    noi tremoliamo
    🔊
    voi tremolate
    🔊

    Congiuntivo tremolàre

    Lei tremoli
    🔊
    Che lui/lei tremoli
    🔊
    Che loro tremolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!