W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha udito un suono lontano. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
verbo irregolare
udìre : słyszeć
u|dì|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika udìre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente udìre |
||
| io | odo |
🔊
|
| tu | odi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ode |
🔊
|
| noi | udiamo |
🔊
|
| voi | udite |
🔊
|
| loro | odono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto udìre |
||
| io | udivo |
🔊
|
| tu | udivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | udiva |
🔊
|
| noi | udivamo |
🔊
|
| voi | udivate |
🔊
|
| loro | udivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice udìre |
||
| io | udirò |
🔊
|
| tu | udirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | udirà |
🔊
|
| noi | udiremo |
🔊
|
| voi | udirete |
🔊
|
| loro | udiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto udìre |
||
| io | udii |
🔊
|
| tu | udisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | udì |
🔊
|
| noi | udimmo |
🔊
|
| voi | udiste |
🔊
|
| loro | udirono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore udìre |
||
| io | avrò udito |
🔊
|
| tu | avrai udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà udito |
🔊
|
| noi | avremo udito |
🔊
|
| voi | avrete udito |
🔊
|
| loro | avranno udito |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo udìre |
||
| io | ho udito |
🔊
|
| tu | hai udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha udito |
🔊
|
| noi | abbiamo udito |
🔊
|
| voi | avete udito |
🔊
|
| loro | hanno udito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo udìre |
||
| io | avevo udito |
🔊
|
| tu | avevi udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva udito |
🔊
|
| noi | avevamo udito |
🔊
|
| voi | avevate udito |
🔊
|
| loro | avevano udito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto udìre |
||
| io | ebbi udito |
🔊
|
| tu | avesti udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe udito |
🔊
|
| noi | avemmo udito |
🔊
|
| voi | aveste udito |
🔊
|
| loro | ebbero udito |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika udìre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente udìre |
||
| io | oda |
🔊
|
| tu | oda |
🔊
|
| lui/lei/Lei | oda |
🔊
|
| noi | udiamo |
🔊
|
| voi | udiate |
🔊
|
| loro | odano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto udìre |
||
| io | udissi |
🔊
|
| tu | udissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | udisse |
🔊
|
| noi | udissimo |
🔊
|
| voi | udiste |
🔊
|
| loro | udissero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato udìre |
||
| io | abbia udito |
🔊
|
| tu | abbia udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia udito |
🔊
|
| noi | abbiamo udito |
🔊
|
| voi | abbiate udito |
🔊
|
| loro | abbiano udito |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato udìre |
||
| io | avessi udito |
🔊
|
| tu | avessi udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse udito |
🔊
|
| noi | avessimo udito |
🔊
|
| voi | aveste udito |
🔊
|
| loro | avessero udito |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika udìre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente udìre |
||
| io | udrei,udirei |
🔊
|
| tu | udresti,udiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | udrebbe,udirebbe |
🔊
|
| noi | udremmo,udiremmo |
🔊
|
| voi | udreste,udireste |
🔊
|
| loro | udrebbero,udirebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato udìre |
||
| io | avrei udito |
🔊
|
| tu | avresti udito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe udito |
🔊
|
| noi | avremmo udito |
🔊
|
| voi | avreste udito |
🔊
|
| loro | avrebbero udito |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika udìre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo udìre |
||
| tu | odi |
🔊
|
| noi | udiamo |
🔊
|
| voi | udite |
🔊
|
Congiuntivo udìre |
||
| Lei | oda |
🔊
|
| Che lui/lei | oda |
🔊
|
| Che loro | odano |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!