🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il cane ha cominciato a uggire nella notte.
    uggire : warczeć
    ug||re : (accento grave)

    indicativo uggire. Tryb oznajmujący czasownika uggire


    Tempo semplice

    uggire presente

    io uggisco
    🔊
    tu uggisci
    🔊
    lui/lei/Lei uggisce
    🔊
    noi uggiamo
    🔊
    voi uggite
    🔊
    loro uggiscono
    🔊
    Tempo semplice

    uggire imperfetto

    io uggivo
    🔊
    tu uggivi
    🔊
    lui/lei/Lei uggiva
    🔊
    noi uggivamo
    🔊
    voi uggivate
    🔊
    loro uggivano
    🔊

    Tempo semplice

    uggire futuro semplice

    io uggirò
    🔊
    tu uggirai
    🔊
    lui/lei/Lei uggirà
    🔊
    noi uggiremo
    🔊
    voi uggirete
    🔊
    loro uggiranno
    🔊
    Tempo semplice

    uggire passato remoto

    io uggii
    🔊
    tu uggisti
    🔊
    lui/lei/Lei uggì
    🔊
    noi uggimmo
    🔊
    voi uggiste
    🔊
    loro uggirono
    🔊

    Tempo composto

    uggire futuro anteriore

    io avrò uggito
    🔊
    tu avrai uggito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà uggito
    🔊
    noi avremo uggito
    🔊
    voi avrete uggito
    🔊
    loro avranno uggito
    🔊
    Tempo composto

    uggire passato prossimo

    io ho uggito
    🔊
    tu hai uggito
    🔊
    lui/lei/Lei ha uggito
    🔊
    noi abbiamo uggito
    🔊
    voi avete uggito
    🔊
    loro hanno uggito
    🔊

    Tempo composto

    uggire trapassato prossimo

    io avevo uggito
    🔊
    tu avevi uggito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva uggito
    🔊
    noi avevamo uggito
    🔊
    voi avevate uggito
    🔊
    loro avevano uggito
    🔊
    Tempo composto

    uggire trapassato remoto

    io ebbi uggito
    🔊
    tu avesti uggito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe uggito
    🔊
    noi avemmo uggito
    🔊
    voi aveste uggito
    🔊
    loro ebbero uggito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo uggire. Tryb łączący czasownika uggire


    Tempo semplice

    uggire congiuntivo presente

    io uggisca
    🔊
    tu uggisca
    🔊
    lui/lei/Lei uggisca
    🔊
    noi uggiamo
    🔊
    voi uggiate
    🔊
    loro uggiscano
    🔊
    Tempo semplice

    uggire congiuntivo imperfetto

    io uggissi
    🔊
    tu uggissi
    🔊
    lui/lei/Lei uggisse
    🔊
    noi uggissimo
    🔊
    voi uggiste
    🔊
    loro uggissero
    🔊

    Tempo composto

    uggire congiuntivo passato

    io abbia uggito
    🔊
    tu abbia uggito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia uggito
    🔊
    noi abbiamo uggito
    🔊
    voi abbiate uggito
    🔊
    loro abbiano uggito
    🔊
    Tempo composto

    uggire congiuntivo trapassato

    io avessi uggito
    🔊
    tu avessi uggito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse uggito
    🔊
    noi avessimo uggito
    🔊
    voi aveste uggito
    🔊
    loro avessero uggito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale uggire. Tryb warunkowy czasownika uggire


    Tempo semplice

    uggire condizionale presente

    io uggirei
    🔊
    tu uggiresti
    🔊
    lui/lei/Lei uggirebbe
    🔊
    noi uggiremmo
    🔊
    voi uggireste
    🔊
    loro uggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    uggire condizionale passato

    io avrei uggito
    🔊
    tu avresti uggito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe uggito
    🔊
    noi avremmo uggito
    🔊
    voi avreste uggito
    🔊
    loro avrebbero uggito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo uggire. Tryb rozkazujący czasownika uggire


    uggire imperativo

    tu uggi
    🔊
    noi uggiamo
    🔊
    voi uggite
    🔊

    uggire congiuntivo esortativo

    Lei uggisca
    🔊
    Che lui/lei uggisca
    🔊
    Che loro uggiscano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!