🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Abbiamo unito le forze per un progetto comune. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    unìre : łączyć, jednoczyć
    u||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika unìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente unìre

    io unisco
    🔊
    tu unisci
    🔊
    lui/lei/Lei unisce
    🔊
    noi uniamo
    🔊
    voi unite
    🔊
    loro uniscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto unìre

    io univo
    🔊
    tu univi
    🔊
    lui/lei/Lei univa
    🔊
    noi univamo
    🔊
    voi univate
    🔊
    loro univano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice unìre

    io unirò
    🔊
    tu unirai
    🔊
    lui/lei/Lei unirà
    🔊
    noi uniremo
    🔊
    voi unirete
    🔊
    loro uniranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto unìre

    io unii
    🔊
    tu unisti
    🔊
    lui/lei/Lei unì
    🔊
    noi unimmo
    🔊
    voi uniste
    🔊
    loro unirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore unìre

    io avrò unito
    🔊
    tu avrai unito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà unito
    🔊
    noi avremo unito
    🔊
    voi avrete unito
    🔊
    loro avranno unito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo unìre

    io ho unito
    🔊
    tu hai unito
    🔊
    lui/lei/Lei ha unito
    🔊
    noi abbiamo unito
    🔊
    voi avete unito
    🔊
    loro hanno unito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo unìre

    io avevo unito
    🔊
    tu avevi unito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva unito
    🔊
    noi avevamo unito
    🔊
    voi avevate unito
    🔊
    loro avevano unito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto unìre

    io ebbi unito
    🔊
    tu avesti unito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe unito
    🔊
    noi avemmo unito
    🔊
    voi aveste unito
    🔊
    loro ebbero unito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika unìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente unìre

    io unisca
    🔊
    tu unisca
    🔊
    lui/lei/Lei unisca
    🔊
    noi uniamo
    🔊
    voi uniate
    🔊
    loro uniscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto unìre

    io unissi
    🔊
    tu unissi
    🔊
    lui/lei/Lei unisse
    🔊
    noi unissimo
    🔊
    voi uniste
    🔊
    loro unissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato unìre

    io abbia unito
    🔊
    tu abbia unito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia unito
    🔊
    noi abbiamo unito
    🔊
    voi abbiate unito
    🔊
    loro abbiano unito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato unìre

    io avessi unito
    🔊
    tu avessi unito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse unito
    🔊
    noi avessimo unito
    🔊
    voi aveste unito
    🔊
    loro avessero unito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika unìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente unìre

    io unirei
    🔊
    tu uniresti
    🔊
    lui/lei/Lei unirebbe
    🔊
    noi uniremmo
    🔊
    voi unireste
    🔊
    loro unerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato unìre

    io avrei unito
    🔊
    tu avresti unito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe unito
    🔊
    noi avremmo unito
    🔊
    voi avreste unito
    🔊
    loro avrebbero unito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika unìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo unìre

    tu uni
    🔊
    noi uniamo
    🔊
    voi unite
    🔊

    Congiuntivo unìre

    Lei unisca
    🔊
    Che lui/lei unisca
    🔊
    Che loro uniscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!