🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha vanito le sue speranze. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    vanìre : zniknąć, przemijać
    va||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika vanìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente vanìre

    io vanisco
    🔊
    tu vanisci
    🔊
    lui/lei/Lei vanisce
    🔊
    noi vaniamo
    🔊
    voi vanite
    🔊
    loro vaniscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto vanìre

    io vanivo
    🔊
    tu vanivi
    🔊
    lui/lei/Lei vaniva
    🔊
    noi vanivamo
    🔊
    voi vanivate
    🔊
    loro vanivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice vanìre

    io vanirò
    🔊
    tu vanirai
    🔊
    lui/lei/Lei vanirà
    🔊
    noi vaniremo
    🔊
    voi vanirete
    🔊
    loro vaniranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto vanìre

    io vanii
    🔊
    tu vanisti
    🔊
    lui/lei/Lei vanì
    🔊
    noi vanimmo
    🔊
    voi vaniste
    🔊
    loro vanirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore vanìre

    io avrò vanito
    🔊
    tu avrai vanito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vanito
    🔊
    noi avremo vanito
    🔊
    voi avrete vanito
    🔊
    loro avranno vanito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo vanìre

    io ho vanito
    🔊
    tu hai vanito
    🔊
    lui/lei/Lei ha vanito
    🔊
    noi abbiamo vanito
    🔊
    voi avete vanito
    🔊
    loro hanno vanito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo vanìre

    io avevo vanito
    🔊
    tu avevi vanito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vanito
    🔊
    noi avevamo vanito
    🔊
    voi avevate vanito
    🔊
    loro avevano vanito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto vanìre

    io ebbi vanito
    🔊
    tu avesti vanito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vanito
    🔊
    noi avemmo vanito
    🔊
    voi aveste vanito
    🔊
    loro ebbero vanito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika vanìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente vanìre

    io vanisca
    🔊
    tu vanisca
    🔊
    lui/lei/Lei vanisca
    🔊
    noi vaniamo
    🔊
    voi vaniate
    🔊
    loro vaniscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto vanìre

    io vanissi
    🔊
    tu vanissi
    🔊
    lui/lei/Lei vanisse
    🔊
    noi vanissimo
    🔊
    voi vaniste
    🔊
    loro vanissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato vanìre

    io abbia vanito
    🔊
    tu abbia vanito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vanito
    🔊
    noi abbiamo vanito
    🔊
    voi abbiate vanito
    🔊
    loro abbiano vanito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato vanìre

    io avessi vanito
    🔊
    tu avessi vanito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vanito
    🔊
    noi avessimo vanito
    🔊
    voi aveste vanito
    🔊
    loro avessero vanito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika vanìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente vanìre

    io vanirei
    🔊
    tu vaniresti
    🔊
    lui/lei/Lei vanirebbe
    🔊
    noi vaniremmo
    🔊
    voi vanireste
    🔊
    loro vanerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato vanìre

    io avrei vanito
    🔊
    tu avresti vanito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vanito
    🔊
    noi avremmo vanito
    🔊
    voi avreste vanito
    🔊
    loro avrebbero vanito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika vanìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo vanìre

    tu vani
    🔊
    noi vaniamo
    🔊
    voi vanite
    🔊

    Congiuntivo vanìre

    Lei vanisca
    🔊
    Che lui/lei vanisca
    🔊
    Che loro vaniscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!