🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha visto cose che nessuno avrebbe creduto possibili. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    vedére : widzieć
    ve||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika vedére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente vedére

    io vedo, veggo
    🔊
    tu vedi
    🔊
    lui/lei/Lei vede
    🔊
    noi vediamo
    🔊
    voi vedete
    🔊
    loro vedono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto vedére

    io vedevo
    🔊
    tu vedevi
    🔊
    lui/lei/Lei vedeva
    🔊
    noi vedevamo
    🔊
    voi vedevate
    🔊
    loro vedevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice vedére

    io vedrò, vederò
    🔊
    tu vedrai, vederai
    🔊
    lui/lei/Lei vedrà, vederà
    🔊
    noi vedremo, vederemo
    🔊
    voi vedrete, vederete
    🔊
    loro vedranno, vederanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto vedére

    io vidi, vedetti
    🔊
    tu vedesti
    🔊
    lui/lei/Lei vide, vedette
    🔊
    noi vedemmo
    🔊
    voi vedeste
    🔊
    loro videro, vederono, vedettero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore vedére

    io avrò visto
    🔊
    tu avrai visto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà visto
    🔊
    noi avremo visto
    🔊
    voi avrete visto
    🔊
    loro avranno visto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo vedére

    io ho visto
    🔊
    tu hai visto
    🔊
    lui/lei/Lei ha visto
    🔊
    noi abbiamo visto
    🔊
    voi avete visto
    🔊
    loro hanno visto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo vedére

    io avevo visto
    🔊
    tu avevi visto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva visto
    🔊
    noi avevamo visto
    🔊
    voi avevate visto
    🔊
    loro avevano visto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto vedére

    io ebbi visto
    🔊
    tu avesti visto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe visto
    🔊
    noi avemmo visto
    🔊
    voi aveste visto
    🔊
    loro ebbero visto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika vedére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente vedére

    io veda
    🔊
    tu veda
    🔊
    lui/lei/Lei veda
    🔊
    noi vediamo
    🔊
    voi vediate
    🔊
    loro vedano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto vedére

    io vedessi
    🔊
    tu vedessi
    🔊
    lui/lei/Lei vedesse
    🔊
    noi vedessimo
    🔊
    voi vedeste
    🔊
    loro vedessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato vedére

    io abbia visto
    🔊
    tu abbia visto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia visto
    🔊
    noi abbiamo visto
    🔊
    voi abbiate visto
    🔊
    loro abbiano visto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato vedére

    io avessi visto
    🔊
    tu avessi visto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse visto
    🔊
    noi avessimo visto
    🔊
    voi aveste visto
    🔊
    loro avessero visto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika vedére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente vedére

    io vedrei
    🔊
    tu vedresti
    🔊
    lui/lei/Lei vedrebbe
    🔊
    noi vedremmo
    🔊
    voi vedreste
    🔊
    loro vedrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato vedére

    io avrei visto
    🔊
    tu avresti visto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe visto
    🔊
    noi avremmo visto
    🔊
    voi avreste visto
    🔊
    loro avrebbero visto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika vedére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo vedére

    tu vedi
    🔊
    noi vediamo
    🔊
    voi vedete
    🔊

    Congiuntivo vedére

    Lei veda
    🔊
    Che lui/lei veda
    🔊
    Che loro vedano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!