🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È venuto a trovarci dopo tanto tempo. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    verbo irregolare
    venìre : przyjść
    ve||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika venìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente venìre

    io vengo
    🔊
    tu vieni
    🔊
    lui/lei/Lei viene
    🔊
    noi veniamo
    🔊
    voi venite
    🔊
    loro vengono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto venìre

    io venivo
    🔊
    tu venivi
    🔊
    lui/lei/Lei veniva
    🔊
    noi venivamo
    🔊
    voi venivate
    🔊
    loro venivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice venìre

    io verrò
    🔊
    tu verrai
    🔊
    lui/lei/Lei verrà
    🔊
    noi verremo
    🔊
    voi verrete
    🔊
    loro verranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto venìre

    io venni
    🔊
    tu venisti
    🔊
    lui/lei/Lei venne
    🔊
    noi venimmo
    🔊
    voi veniste
    🔊
    loro vennero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore venìre

    io sarò venuto(a)
    🔊
    tu sarai venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà venuto(a)
    🔊
    noi saremo venuti(e)
    🔊
    voi sarete venuti(e)
    🔊
    loro saranno venuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo venìre

    io sono venuto(a)
    🔊
    tu sei venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è venuto(a)
    🔊
    noi siamo venuti(e)
    🔊
    voi siete venuti(e)
    🔊
    loro sono venuti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo venìre

    io ero venuto(a)
    🔊
    tu eri venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era venuto(a)
    🔊
    noi eravamo venuti(e)
    🔊
    voi eravate venuti(e)
    🔊
    loro erano venuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto venìre

    io fui venuto(a)
    🔊
    tu fosti venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu venuto(a)
    🔊
    noi fummo venuti(e)
    🔊
    voi foste venuti(e)
    🔊
    loro furono venuti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika venìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente venìre

    io venga
    🔊
    tu venga
    🔊
    lui/lei/Lei venga
    🔊
    noi veniamo
    🔊
    voi veniate
    🔊
    loro vengano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto venìre

    io venissi
    🔊
    tu venissi
    🔊
    lui/lei/Lei venisse
    🔊
    noi venissimo
    🔊
    voi veniste
    🔊
    loro venissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato venìre

    io sia venuto(a)
    🔊
    tu sia venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia venuto(a)
    🔊
    noi siamo venuti(e)
    🔊
    voi siate venuti(e)
    🔊
    loro siano venuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato venìre

    io fossi venuto(a)
    🔊
    tu fossi venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse venuto(a)
    🔊
    noi fossimo venuti(e)
    🔊
    voi foste venuti(e)
    🔊
    loro fossero venuti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika venìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente venìre

    io verrei
    🔊
    tu verresti
    🔊
    lui/lei/Lei verrebbe
    🔊
    noi verremmo
    🔊
    voi verreste
    🔊
    loro verrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato venìre

    io sarei venuto(a)
    🔊
    tu saresti venuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe venuto(a)
    🔊
    noi saremmo venuti(e)
    🔊
    voi sareste venuti(e)
    🔊
    loro sarebbero venuti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika venìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo venìre

    tu vieni
    🔊
    noi veniamo
    🔊
    voi venite
    🔊

    Congiuntivo venìre

    Lei venga
    🔊
    Che lui/lei venga
    🔊
    Che loro vengano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!