🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha ventilato la situazione. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    ventilàre : wietrzyć
    ven|ti||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ventilàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ventilàre

    io ventilo
    🔊
    tu ventili
    🔊
    lui/lei/Lei ventila
    🔊
    noi ventiliamo
    🔊
    voi ventilate
    🔊
    loro ventilano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ventilàre

    io ventilavo
    🔊
    tu ventilavi
    🔊
    lui/lei/Lei ventilava
    🔊
    noi ventilavamo
    🔊
    voi ventilavate
    🔊
    loro ventilavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ventilàre

    io ventilerò
    🔊
    tu ventilerai
    🔊
    lui/lei/Lei ventilerà
    🔊
    noi ventileremo
    🔊
    voi ventilerete
    🔊
    loro ventileranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ventilàre

    io ventilai
    🔊
    tu ventilasti
    🔊
    lui/lei/Lei ventilò
    🔊
    noi ventilammo
    🔊
    voi ventilaste
    🔊
    loro ventilarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ventilàre

    io avrò ventilato
    🔊
    tu avrai ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ventilato
    🔊
    noi avremo ventilato
    🔊
    voi avrete ventilato
    🔊
    loro avranno ventilato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ventilàre

    io ho ventilato
    🔊
    tu hai ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei ha ventilato
    🔊
    noi abbiamo ventilato
    🔊
    voi avete ventilato
    🔊
    loro hanno ventilato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ventilàre

    io avevo ventilato
    🔊
    tu avevi ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ventilato
    🔊
    noi avevamo ventilato
    🔊
    voi avevate ventilato
    🔊
    loro avevano ventilato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ventilàre

    io ebbi ventilato
    🔊
    tu avesti ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ventilato
    🔊
    noi avemmo ventilato
    🔊
    voi aveste ventilato
    🔊
    loro ebbero ventilato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ventilàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ventilàre

    io ventili
    🔊
    tu ventili
    🔊
    lui/lei/Lei ventili
    🔊
    noi ventiliamo
    🔊
    voi ventiliate
    🔊
    loro ventilino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ventilàre

    io ventilassi
    🔊
    tu ventilassi
    🔊
    lui/lei/Lei ventilasse
    🔊
    noi ventilassimo
    🔊
    voi ventilaste
    🔊
    loro ventilassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ventilàre

    io abbia ventilato
    🔊
    tu abbia ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ventilato
    🔊
    noi abbiamo ventilato
    🔊
    voi abbiate ventilato
    🔊
    loro abbiano ventilato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ventilàre

    io avessi ventilato
    🔊
    tu avessi ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ventilato
    🔊
    noi avessimo ventilato
    🔊
    voi aveste ventilato
    🔊
    loro avessero ventilato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ventilàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ventilàre

    io ventilerei
    🔊
    tu ventileresti
    🔊
    lui/lei/Lei ventilerebbe
    🔊
    noi ventileremmo
    🔊
    voi ventilereste
    🔊
    loro ventilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ventilàre

    io avrei ventilato
    🔊
    tu avresti ventilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ventilato
    🔊
    noi avremmo ventilato
    🔊
    voi avreste ventilato
    🔊
    loro avrebbero ventilato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ventilàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ventilàre

    tu ventila
    🔊
    noi ventiliamo
    🔊
    voi ventilate
    🔊

    Congiuntivo ventilàre

    Lei ventili
    🔊
    Che lui/lei ventili
    🔊
    Che loro ventilino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!