🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suono ha vibrato nell’aria. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    vibràre : wibrować, drgać
    vi|brà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika vibràre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente vibràre

    io vibro
    🔊
    tu vibri
    🔊
    lui/lei/Lei vibra
    🔊
    noi vibriamo
    🔊
    voi vibrate
    🔊
    loro vibrano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto vibràre

    io vibravo
    🔊
    tu vibravi
    🔊
    lui/lei/Lei vibrava
    🔊
    noi vibravamo
    🔊
    voi vibravate
    🔊
    loro vibravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice vibràre

    io vibrerò
    🔊
    tu vibrerai
    🔊
    lui/lei/Lei vibrerà
    🔊
    noi vibreremo
    🔊
    voi vibrerete
    🔊
    loro vibreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto vibràre

    io vibrai
    🔊
    tu vibrasti
    🔊
    lui/lei/Lei vibrò
    🔊
    noi vibrammo
    🔊
    voi vibraste
    🔊
    loro vibrarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore vibràre

    io avrò vibrato
    🔊
    tu avrai vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vibrato
    🔊
    noi avremo vibrato
    🔊
    voi avrete vibrato
    🔊
    loro avranno vibrato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo vibràre

    io ho vibrato
    🔊
    tu hai vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei ha vibrato
    🔊
    noi abbiamo vibrato
    🔊
    voi avete vibrato
    🔊
    loro hanno vibrato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo vibràre

    io avevo vibrato
    🔊
    tu avevi vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vibrato
    🔊
    noi avevamo vibrato
    🔊
    voi avevate vibrato
    🔊
    loro avevano vibrato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto vibràre

    io ebbi vibrato
    🔊
    tu avesti vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vibrato
    🔊
    noi avemmo vibrato
    🔊
    voi aveste vibrato
    🔊
    loro ebbero vibrato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika vibràre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente vibràre

    io vibri
    🔊
    tu vibri
    🔊
    lui/lei/Lei vibri
    🔊
    noi vibriamo
    🔊
    voi vibriate
    🔊
    loro vibrino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto vibràre

    io vibrassi
    🔊
    tu vibrassi
    🔊
    lui/lei/Lei vibrasse
    🔊
    noi vibrassimo
    🔊
    voi vibraste
    🔊
    loro vibrassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato vibràre

    io abbia vibrato
    🔊
    tu abbia vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vibrato
    🔊
    noi abbiamo vibrato
    🔊
    voi abbiate vibrato
    🔊
    loro abbiano vibrato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato vibràre

    io avessi vibrato
    🔊
    tu avessi vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vibrato
    🔊
    noi avessimo vibrato
    🔊
    voi aveste vibrato
    🔊
    loro avessero vibrato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika vibràre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente vibràre

    io vibrerei
    🔊
    tu vibreresti
    🔊
    lui/lei/Lei vibrerebbe
    🔊
    noi vibreremmo
    🔊
    voi vibrereste
    🔊
    loro vibrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato vibràre

    io avrei vibrato
    🔊
    tu avresti vibrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vibrato
    🔊
    noi avremmo vibrato
    🔊
    voi avreste vibrato
    🔊
    loro avrebbero vibrato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika vibràre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo vibràre

    tu vibra
    🔊
    noi vibriamo
    🔊
    voi vibrate
    🔊

    Congiuntivo vibràre

    Lei vibri
    🔊
    Che lui/lei vibri
    🔊
    Che loro vibrino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!