🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Devono vigilare su ciò che accade. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    vigilàre : czuwanie, nadzór
    vi|gi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika vigilàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente vigilàre

    io vigilo
    🔊
    tu vigili
    🔊
    lui/lei/Lei vigila
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigilate
    🔊
    loro vigilano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto vigilàre

    io vigilavo
    🔊
    tu vigilavi
    🔊
    lui/lei/Lei vigilava
    🔊
    noi vigilavamo
    🔊
    voi vigilavate
    🔊
    loro vigilavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice vigilàre

    io vigilerò
    🔊
    tu vigilerai
    🔊
    lui/lei/Lei vigilerà
    🔊
    noi vigileremo
    🔊
    voi vigilerete
    🔊
    loro vigileranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto vigilàre

    io vigilai
    🔊
    tu vigilasti
    🔊
    lui/lei/Lei vigilò
    🔊
    noi vigilammo
    🔊
    voi vigilaste
    🔊
    loro vigilarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore vigilàre

    io avrò vigilato
    🔊
    tu avrai vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vigilato
    🔊
    noi avremo vigilato
    🔊
    voi avrete vigilato
    🔊
    loro avranno vigilato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo vigilàre

    io ho vigilato
    🔊
    tu hai vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei ha vigilato
    🔊
    noi abbiamo vigilato
    🔊
    voi avete vigilato
    🔊
    loro hanno vigilato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo vigilàre

    io avevo vigilato
    🔊
    tu avevi vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vigilato
    🔊
    noi avevamo vigilato
    🔊
    voi avevate vigilato
    🔊
    loro avevano vigilato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto vigilàre

    io ebbi vigilato
    🔊
    tu avesti vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vigilato
    🔊
    noi avemmo vigilato
    🔊
    voi aveste vigilato
    🔊
    loro ebbero vigilato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika vigilàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente vigilàre

    io vigili
    🔊
    tu vigili
    🔊
    lui/lei/Lei vigili
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigiliate
    🔊
    loro vigilino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto vigilàre

    io vigilassi
    🔊
    tu vigilassi
    🔊
    lui/lei/Lei vigilasse
    🔊
    noi vigilassimo
    🔊
    voi vigilaste
    🔊
    loro vigilassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato vigilàre

    io abbia vigilato
    🔊
    tu abbia vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vigilato
    🔊
    noi abbiamo vigilato
    🔊
    voi abbiate vigilato
    🔊
    loro abbiano vigilato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato vigilàre

    io avessi vigilato
    🔊
    tu avessi vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vigilato
    🔊
    noi avessimo vigilato
    🔊
    voi aveste vigilato
    🔊
    loro avessero vigilato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika vigilàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente vigilàre

    io vigilerei
    🔊
    tu vigileresti
    🔊
    lui/lei/Lei vigilerebbe
    🔊
    noi vigileremmo
    🔊
    voi vigilereste
    🔊
    loro vigilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato vigilàre

    io avrei vigilato
    🔊
    tu avresti vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vigilato
    🔊
    noi avremmo vigilato
    🔊
    voi avreste vigilato
    🔊
    loro avrebbero vigilato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika vigilàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo vigilàre

    tu vigila
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigilate
    🔊

    Congiuntivo vigilàre

    Lei vigili
    🔊
    Che lui/lei vigili
    🔊
    Che loro vigilino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!