🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha vilipeso la sua dignità. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    vilipèndere : znieważać
    vi|li|pèn|de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika vilipèndere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente vilipèndere

    io vilipendo
    🔊
    tu vilipendi
    🔊
    lui/lei/Lei vilipende
    🔊
    noi vilipendiamo
    🔊
    voi vilipendete
    🔊
    loro vilipendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto vilipèndere

    io vilipendevo
    🔊
    tu vilipendevi
    🔊
    lui/lei/Lei vilipendeva
    🔊
    noi vilipendevamo
    🔊
    voi vilipendevate
    🔊
    loro vilipendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice vilipèndere

    io vilipenderò
    🔊
    tu vilipenderai
    🔊
    lui/lei/Lei vilipenderà
    🔊
    noi vilipenderemo
    🔊
    voi vilipenderete
    🔊
    loro vilipenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto vilipèndere

    io vilipesi
    🔊
    tu vilipendesti
    🔊
    lui/lei/Lei vilipese
    🔊
    noi vilipendemmo
    🔊
    voi vilipendeste
    🔊
    loro vilipesero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore vilipèndere

    io avrò vilipeso
    🔊
    tu avrai vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vilipeso
    🔊
    noi avremo vilipeso
    🔊
    voi avrete vilipeso
    🔊
    loro avranno vilipeso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo vilipèndere

    io ho vilipeso
    🔊
    tu hai vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei ha vilipeso
    🔊
    noi abbiamo vilipeso
    🔊
    voi avete vilipeso
    🔊
    loro hanno vilipeso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo vilipèndere

    io avevo vilipeso
    🔊
    tu avevi vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vilipeso
    🔊
    noi avevamo vilipeso
    🔊
    voi avevate vilipeso
    🔊
    loro avevano vilipeso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto vilipèndere

    io ebbi vilipeso
    🔊
    tu avesti vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vilipeso
    🔊
    noi avemmo vilipeso
    🔊
    voi aveste vilipeso
    🔊
    loro ebbero vilipeso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika vilipèndere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente vilipèndere

    io vilipenda
    🔊
    tu vilipenda
    🔊
    lui/lei/Lei vilipenda
    🔊
    noi vilipendiamo
    🔊
    voi vilipendiate
    🔊
    loro vilipendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto vilipèndere

    io vilipendessi
    🔊
    tu vilipendessi
    🔊
    lui/lei/Lei vilipendesse
    🔊
    noi vilipendessimo
    🔊
    voi vilipendeste
    🔊
    loro vilipendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato vilipèndere

    io abbia vilipeso
    🔊
    tu abbia vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vilipeso
    🔊
    noi abbiamo vilipeso
    🔊
    voi abbiate vilipeso
    🔊
    loro abbiano vilipeso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato vilipèndere

    io avessi vilipeso
    🔊
    tu avessi vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vilipeso
    🔊
    noi avessimo vilipeso
    🔊
    voi aveste vilipeso
    🔊
    loro avessero vilipeso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika vilipèndere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente vilipèndere

    io vilipenderei
    🔊
    tu vilipenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei vilipenderebbe
    🔊
    noi vilipenderemmo
    🔊
    voi vilipendereste
    🔊
    loro vilipenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato vilipèndere

    io avrei vilipeso
    🔊
    tu avresti vilipeso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vilipeso
    🔊
    noi avremmo vilipeso
    🔊
    voi avreste vilipeso
    🔊
    loro avrebbero vilipeso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika vilipèndere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo vilipèndere

    tu vilipendi
    🔊
    noi vilipendiamo
    🔊
    voi vilipendete
    🔊

    Congiuntivo vilipèndere

    Lei vilipenda
    🔊
    Che lui/lei vilipenda
    🔊
    Che loro vilipendano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!