🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Loro hanno villeggiato in montagna per tutta l'estate. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    villeggiàre : spędzać wakacje
    vil|leg|già|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika villeggiàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente villeggiàre

    io villeggio
    🔊
    tu villeggi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggia
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊
    loro villeggiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto villeggiàre

    io villeggiavo
    🔊
    tu villeggiavi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiava
    🔊
    noi villeggiavamo
    🔊
    voi villeggiavate
    🔊
    loro villeggiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice villeggiàre

    io villeggerò
    🔊
    tu villeggerai
    🔊
    lui/lei/Lei villeggerà
    🔊
    noi villeggeremo
    🔊
    voi villeggerete
    🔊
    loro villeggeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto villeggiàre

    io villeggiai
    🔊
    tu villeggiasti
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiò
    🔊
    noi villeggiammo
    🔊
    voi villeggiaste
    🔊
    loro villeggiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore villeggiàre

    io avrò villeggiato
    🔊
    tu avrai villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà villeggiato
    🔊
    noi avremo villeggiato
    🔊
    voi avrete villeggiato
    🔊
    loro avranno villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo villeggiàre

    io ho villeggiato
    🔊
    tu hai villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha villeggiato
    🔊
    noi abbiamo villeggiato
    🔊
    voi avete villeggiato
    🔊
    loro hanno villeggiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo villeggiàre

    io avevo villeggiato
    🔊
    tu avevi villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva villeggiato
    🔊
    noi avevamo villeggiato
    🔊
    voi avevate villeggiato
    🔊
    loro avevano villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto villeggiàre

    io ebbi villeggiato
    🔊
    tu avesti villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe villeggiato
    🔊
    noi avemmo villeggiato
    🔊
    voi aveste villeggiato
    🔊
    loro ebbero villeggiato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika villeggiàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente villeggiàre

    io villeggi
    🔊
    tu villeggi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggi
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊
    loro villeggino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto villeggiàre

    io villeggiassi
    🔊
    tu villeggiassi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiasse
    🔊
    noi villeggiassimo
    🔊
    voi villeggiaste
    🔊
    loro villeggiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato villeggiàre

    io abbia villeggiato
    🔊
    tu abbia villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia villeggiato
    🔊
    noi abbiamo villeggiato
    🔊
    voi abbiate villeggiato
    🔊
    loro abbiano villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato villeggiàre

    io avessi villeggiato
    🔊
    tu avessi villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse villeggiato
    🔊
    noi avessimo villeggiato
    🔊
    voi aveste villeggiato
    🔊
    loro avessero villeggiato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika villeggiàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente villeggiàre

    io villeggerei
    🔊
    tu villeggeresti
    🔊
    lui/lei/Lei villeggerebbe
    🔊
    noi villeggeremmo
    🔊
    voi villeggereste
    🔊
    loro villeggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato villeggiàre

    io avrei villeggiato
    🔊
    tu avresti villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe villeggiato
    🔊
    noi avremmo villeggiato
    🔊
    voi avreste villeggiato
    🔊
    loro avrebbero villeggiato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika villeggiàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo villeggiàre

    tu villeggia
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊

    Congiuntivo villeggiàre

    Lei villeggi
    🔊
    Che lui/lei villeggi
    🔊
    Che loro villeggino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!