🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Gli uccelli amano volare nel cielo azzurro.
    volare : latać
    vo||re : (accento grave)

    indicativo volare. Tryb oznajmujący czasownika volare


    Tempo semplice

    volare presente

    io volo
    🔊
    tu voli
    🔊
    lui/lei/Lei vola
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi volate
    🔊
    loro volano
    🔊
    Tempo semplice

    volare imperfetto

    io volavo
    🔊
    tu volavi
    🔊
    lui/lei/Lei volava
    🔊
    noi volavamo
    🔊
    voi volavate
    🔊
    loro volavano
    🔊

    Tempo semplice

    volare futuro semplice

    io volerò
    🔊
    tu volerai
    🔊
    lui/lei/Lei volerà
    🔊
    noi voleremo
    🔊
    voi volerete
    🔊
    loro voleranno
    🔊
    Tempo semplice

    volare passato remoto

    io volai
    🔊
    tu volasti
    🔊
    lui/lei/Lei volò
    🔊
    noi volammo
    🔊
    voi volaste
    🔊
    loro volarono
    🔊

    Tempo composto

    volare futuro anteriore

    io sarò volato(a)
    🔊
    tu sarai volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà volato(a)
    🔊
    noi saremo volati(e)
    🔊
    voi sarete volati(e)
    🔊
    loro saranno volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    volare passato prossimo

    io sono volato(a)
    🔊
    tu sei volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è volato(a)
    🔊
    noi siamo volati(e)
    🔊
    voi siete volati(e)
    🔊
    loro sono volati(e)
    🔊

    Tempo composto

    volare trapassato prossimo

    io ero volato(a)
    🔊
    tu eri volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era volato(a)
    🔊
    noi eravamo volati(e)
    🔊
    voi eravate volati(e)
    🔊
    loro erano volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    volare trapassato remoto

    io fui volato(a)
    🔊
    tu fosti volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu volato(a)
    🔊
    noi fummo volati(e)
    🔊
    voi foste volati(e)
    🔊
    loro furono volati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo volare. Tryb łączący czasownika volare


    Tempo semplice

    volare congiuntivo presente

    io voli
    🔊
    tu voli
    🔊
    lui/lei/Lei voli
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi voliate
    🔊
    loro volino
    🔊
    Tempo semplice

    volare congiuntivo imperfetto

    io volassi
    🔊
    tu volassi
    🔊
    lui/lei/Lei volasse
    🔊
    noi volassimo
    🔊
    voi volaste
    🔊
    loro volassero
    🔊

    Tempo composto

    volare congiuntivo passato

    io sia volato(a)
    🔊
    tu sia volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia volato(a)
    🔊
    noi siamo volati(e)
    🔊
    voi siate volati(e)
    🔊
    loro siano volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    volare congiuntivo trapassato

    io fossi volato(a)
    🔊
    tu fossi volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse volato(a)
    🔊
    noi fossimo volati(e)
    🔊
    voi foste volati(e)
    🔊
    loro fossero volati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale volare. Tryb warunkowy czasownika volare


    Tempo semplice

    volare condizionale presente

    io volerei
    🔊
    tu voleresti
    🔊
    lui/lei/Lei volerebbe
    🔊
    noi voleremmo
    🔊
    voi volereste
    🔊
    loro volerebbero
    🔊
    Tempo composto

    volare condizionale passato

    io sarei volato(a)
    🔊
    tu saresti volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe volato(a)
    🔊
    noi saremmo volati(e)
    🔊
    voi sareste volati(e)
    🔊
    loro sarebbero volati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo volare. Tryb rozkazujący czasownika volare


    volare imperativo

    tu vola
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi volate
    🔊

    volare congiuntivo esortativo

    Lei voli
    🔊
    Che lui/lei voli
    🔊
    Che loro volino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!