🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È volato via. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    volàre : latać
    vo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika volàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente volàre

    io volo
    🔊
    tu voli
    🔊
    lui/lei/Lei vola
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi volate
    🔊
    loro volano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto volàre

    io volavo
    🔊
    tu volavi
    🔊
    lui/lei/Lei volava
    🔊
    noi volavamo
    🔊
    voi volavate
    🔊
    loro volavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice volàre

    io volerò
    🔊
    tu volerai
    🔊
    lui/lei/Lei volerà
    🔊
    noi voleremo
    🔊
    voi volerete
    🔊
    loro voleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto volàre

    io volai
    🔊
    tu volasti
    🔊
    lui/lei/Lei volò
    🔊
    noi volammo
    🔊
    voi volaste
    🔊
    loro volarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore volàre

    io sarò volato(a)
    🔊
    tu sarai volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà volato(a)
    🔊
    noi saremo volati(e)
    🔊
    voi sarete volati(e)
    🔊
    loro saranno volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo volàre

    io sono volato(a)
    🔊
    tu sei volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è volato(a)
    🔊
    noi siamo volati(e)
    🔊
    voi siete volati(e)
    🔊
    loro sono volati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo volàre

    io ero volato(a)
    🔊
    tu eri volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era volato(a)
    🔊
    noi eravamo volati(e)
    🔊
    voi eravate volati(e)
    🔊
    loro erano volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto volàre

    io fui volato(a)
    🔊
    tu fosti volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu volato(a)
    🔊
    noi fummo volati(e)
    🔊
    voi foste volati(e)
    🔊
    loro furono volati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika volàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente volàre

    io voli
    🔊
    tu voli
    🔊
    lui/lei/Lei voli
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi voliate
    🔊
    loro volino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto volàre

    io volassi
    🔊
    tu volassi
    🔊
    lui/lei/Lei volasse
    🔊
    noi volassimo
    🔊
    voi volaste
    🔊
    loro volassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato volàre

    io sia volato(a)
    🔊
    tu sia volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia volato(a)
    🔊
    noi siamo volati(e)
    🔊
    voi siate volati(e)
    🔊
    loro siano volati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato volàre

    io fossi volato(a)
    🔊
    tu fossi volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse volato(a)
    🔊
    noi fossimo volati(e)
    🔊
    voi foste volati(e)
    🔊
    loro fossero volati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika volàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente volàre

    io volerei
    🔊
    tu voleresti
    🔊
    lui/lei/Lei volerebbe
    🔊
    noi voleremmo
    🔊
    voi volereste
    🔊
    loro volerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato volàre

    io sarei volato(a)
    🔊
    tu saresti volato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe volato(a)
    🔊
    noi saremmo volati(e)
    🔊
    voi sareste volati(e)
    🔊
    loro sarebbero volati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika volàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo volàre

    tu vola
    🔊
    noi voliamo
    🔊
    voi volate
    🔊

    Congiuntivo volàre

    Lei voli
    🔊
    Che lui/lei voli
    🔊
    Che loro volino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!